Қайшылықсыздық заңы

Қайшылықсыздық заңы — бірін-бірі теріске шығаратын екі сөйлемнің бір мезгілді бірдей шынайы бола алмайтындығын көрсететін логиканың заңы.

Математикалық жазылуы:

$P\wedge \mathrm{\neg }P=0,$

бұл жерде: $\wedge$ — конъюнкция белгісі, $\mathrm{\neg }$ — терістеу белгісі.

Қайшылықсыздық заңының алғашқы тұжырымдамасын Аристотель жасады. Қайшылықсыздық заңын былай деп те тұжырымдауға болады: сөйлем бір мезгілде шынайы да, жалған да бола алмайды. Формальды қайшылықтардың ой-пікірге немесе ғылыми теорияға енуі оларды негізсіз қайшылықтарға айналдырады. Кайшылықсыздық заңын объектілерден, объектінің өзгерісінен назарды басқа жаққа аударсақ, оның бір мезгілде бірін-бірі жоққа шығаратын қасиеттерге ие бола алмайтыны туралы фактінің ойлау жүйесінен көрініс табуы болып табылады.